η υπόνοια – ή διαρροή – ή ανεπιβεβαίωτη πληροφορία (όπως και να το αναφέρεις το ίδιο
νόημα βγαίνει…), ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ από τη μια πλευρά φαίνεται να
αφήνει την Ελλάδα στον επιθανάτιο ρόγχο της, από την άλλη κόβει χρήμα – στα κρυφά – για
να ενισχύσει την Ισπανία, η οποία είναι έτοιμη και η ίδια να διαβεί… τον Ρουβικώνα της
Τρόικα…
Εάν η πληροφορίες ευσταθούν, τότε είναι σαφές πως ακόμα και τα «γουρούνια»
(PIIGS: Portugal, Italy, Ireland, Greece, Spain) είναι δύο κατηγοριών, αυτά που
βρίσκονται μέσα… στη λάσπη, δηλαδή η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία,
αλλά και αυτά του… σαλονιού, δηλαδή η Ισπανία και η Ιταλία οι οποίες «δεν είναι δυνατόν
να πτωχεύσουν».
Αρκεί βέβαια να υπενθυμίσουμε πως αυτή τη στιγμή η Ισπανία, βρίσκεται με το ενάμιση
πλέον πόδι στη «βάρκα» με την οποία θα κάνει παρέα με την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την
Πορτογαλία. Για την ακρίβεια η Μαδρίτη για να γίνει δεκτό το αίτημά της να επιμηκυνθεί το
πρόγραμμα «επαναφοράς» της στον ορθό δρόμο θα πρέπει να δεχθεί μία ανεξάρτητη
έρευνα αναφορικά με την πραγματική κατάσταση του τραπεζικού της τομέα αλλά και την
εκπόνηση της διάσωσης του. Επιπροσθέτως, το «γουρούνι του σαλονιού» θα πρέπει να
σφίξει περισσότερο τα λουριά στους προϋπολογισμούς των τοπικών κυβερνήσεών του.
Είναι σαφές πως με την πολιτική που φαίνεται να έχει αποφασίσει πως θα ακολουθήσει
«μέχρι τελικής πτώσεως» (ποιανού όμως είναι το θέμα…), εκτός κι αν αλλάξουν τα πράγματα
την επαύριον των ελληνικών εκλογών, η Γερμανία θα καταφέρει τα εξής:
Από τη μία η επιβεβαίωση μίας είδησης η οποία θα αποδεικνύει τα δύο μέτρα και σταθμά του
κυρίου Σόιμπλε, στην ουσία θα δώσει τη χαριστική βολή τόσο στο «πεθαμένο» μνημόνιο στην
Ελλάδα, αλλά και στα… μνημονιακά κόμματα τα οποία δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν σε
έναν χειμαζόμενο πληθυσμό 11 εκατομμυρίων ψυχών, πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα
αυτά στη χώρα μας, ενώ από την άλλη η Ισπανία να προικοδοτείται εν κρυπτώ με κάποια
εκατοντάδες εκατομμύρια «φρέσκα»… κεϊνσιανά ευρώ για να παραστήσει τον… ζωντανό.
Όχι διότι δεν το δικαιούται, αλλά η ένσταση εστιάζεται στη μεθόδευση και τους στόχους…
Δεύτερον, ο περαιτέρω στραγγαλισμός των Ισπανών (προσοχή! Ποτέ δεν θα ισχυριστούμε πως
θα πρέπει να «πεθάνουν» και οι Ισπανοί μαζί με εμάς, άλλο είναι το επιχείρημα) θα οδηγήσει τη
χώρα αυτή σε χειρότερες καταστάσεις από την Ελλάδα για τον απλό λόγο πως οι «τοπικές
κυβερνήσεις» ελέγχουν περιοχές όπως η Καταλονία, ή η χώρα των Βάσκων, οι οποίες ανά
πάσα στιγμή, λόγω της κρίσης και της πίεσης από την Μαδρίτη, μπορεί να αντιδράσουν με
βάση εθνικιστικά αντανακλαστικά.
Με απλά λόγια, η κρίση στην Ισπανία, και σε δεύτερη μοίρα και στην Ιταλία είναι πολύ πιθανό
να οδηγήσει όχι στο «μάζεμα» των δημοσιονομικών τους αλλά στο «ξεχείλωμα» της κρατικής
τους υπόστασης…
Ας προτείνουμε λοιπόν στους «προσκυνημένους» αλλά και στους «επαναστάτες» του
καταρρέοντος πολιτικού μας συστήματος, αντί να αναλώνονται σε αστεϊσμούς και
ευφυολογήματα, κατάλληλα μόνο για καφενεία της δεκαετίας του 1980, καθώς επίσης και
τα αντίστοιχα των… εξ ευωνύμων του πολιτικού φάσματος, τύπου «Ολανδρέου», να ελέγξουν
την πληροφορία και να χρησιμοποιήσουν την δυνητική ή πραγματική κατάσταση στην Ισπανία,
ως διαπραγματευτικό χαρτί στην προσπάθεια για την «αλλαγή» του μνημονίου στις συζητήσεις
με την Τρόικα.
Σε περίπτωση που δεν αντιλαμβάνονται τι θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου,
θα είναι υπεύθυνοι μόνο οι ίδιοι και κανείς άλλος.